වස්සානයේ අගිස්ස

දෑත් පටලා හීන අසපුවේ

පිය නගන පෙම් සරසවි

කියා යනවා මගෙ ම වී

මගෙ නොවුණු පෙම් හීනෙක හැටී..

නුඹත් හිටියානම් මෙහි

තුරු හිසින් දැරූ මල් පෙති

වසන්තය ගෙන බිමින් නොතිය යි

රෝබෝරෝසියා

මල් ඉතී....................

-තාරිකා තත්සරිණි -

පුරමි පාරමී

පිටකොටුවේ මහ බෝ රද 
බුදු වන්නට සිත් නැතුව ට 
දාන පාරමිතා පුරන
විරිය පාරමිතා වඩන 
ශීල පාරමී බිඳගත් 
මතු බුදු වන මෑණියන් ට
පිං නොතකා සෙවන සදන
රන්වන් පාටින් දළුලන
නුඹ සෙවනේ හිඳ රෑයම 
දන් දෙති මල් මොනරු නමට 
කිරිපිඬු දුන් සුජාතාවෝ 
පිටුපාගෙන  යන අරුමය
තපස්සු බල්ලුක නැතුවට 
කුස තණ අතුරන්න නුඹට
දුක වෙනුවට මොනරු පුදන .....
දෙව්දත් බුදුවන උදයක
රත් සඳ පායන් එනකොට
සිල් රැකපන් පුතුගේ නම ට ..

-තාරිකා තත්සරිණි-

තුත්තිරි නොමැති රෙදි

හෙටත් ඉර පායාවි

කෝෂගත වෙමි යළිත්

විලි රුදා නැති සිහිනය

ආයෙමත් එනවාද දුයිෂෙන්