කෝකියා

තරු වඩින හින්දා ම
පොළොවට ම  බර වුණා
තරු නිතර වඩින සඳ
දෙව් ලොවක සිරි ගෙනා
රති විරති පස ඉඳුර
සැනසුමෙන් සැනසෙනා
බලධාරි අවන්හල
මොනරුන් ට හිනැහුණා
පැනි රසට මිරිස් කන
තනි කමට පිරිස් එන
කකා කී කතා මැද
උසස් කුස් පුරවනා

තරු නොමැති කතාවක
චරිත අමතක වුණා

දැලි නොදුටු ගිනි අසල
සුදු වතින් සැරසුණා
යනෙන සඳ තරු අසල
රස නහර පිනවනා
ඇසුවේද කවුරුවත්
කෝකියා කෝ කියා ???

-තාරිකා තත්සරිණි -