සිවු දෙසින්
බෝ පත්ර සැලෙනා
කහ ගැහුණු
වැලි මළුවෙ සිටිනා
මුවහතක් නැති
කඩුව දරනා
වාරු නැති
සිංහයෙකි තෙදිනා
දිව ඇදී කේසර
සැලී ඇත
හති වැටී
සරතැස දැනී ඇත
පය ගසාපං පොළොවේ
චණ්ඩතම හිරු මකන විමනේ මණ්ඩපය ගිනි ගත්ත සයනේ කණ්ඩණය කළ පුෂ්ප දෙරණේ බන්ධනය වැදි රජක සරණේ ගනු කඩුව ඇන මරනු සැණෙකින පංච ශීලය රකින වැද...
No comments:
Post a Comment